Taboe
Wat ik graag met je zou willen delen is het volgende,
Veel van ons denken over van alles en nog wat 10 keer na of ze het wel zouden willen doen, zeggen, laten, wat dan ook…
Waarom gebeurt dit eigenlijk? Waarom kunnen we niet wat meer op onszelf vertrouwen, wat we zelf willen, wat we voelen, wat we eigenlijk zelf heel goed weten?
We houden met de hele wereld rekening behalve met onszelf…
Waarom? Omdat er op zoveel zaken ook behoorlijk veel taboes rusten. Wat enkel keiharde veroordelingen zijn.
Taboes zijn eigenlijk niets anders dan wat het volgens de ander dan wel zou moeten zijn die dat weer heeft geleerd van weer iemand anders en zo gaan we maar door.
Hoe ongelooflijk vreemd is dat nu eigenlijk.
Taboes als;
-Ouders zijn van 1 kind: jeetje wat zielig voor dat kind, wanneer komt de 2e?
-Enig kind zijn: jeetje wat zielig voor je, je zal zelf zeker wel meer kinderen nemen?
-Kinderloos zijn: is iemand van jullie 2 onvruchtbaar?
-3 of meer kinderen hebben: Jeetje waar betalen jullie dat van? Dat kun je toch niet maken met de huidige klimaatproblemen.
-Huismoeder/vader zijn: is dat niet saai? Heb je geen opleiding gehad? Dat is lekker makkelijk.
-Fulltime werkende ouder zijn: Wat sneu voor die kinderen of dat kind, daar krijg je toch geen kinderen voor.
-Gescheiden zijn: daar los je toch ook niets mee op, wat erg voor die kinderen, neem een voorbeeld aan de grootouders die zijn al 50 jaar bij elkaar, hij/zij zal wel een ander hebben.
-Verliefd worden op een ander: dat duurt maar even, wat haal je je toch op je hals? Snel vergeten en weer normaal doen.
-De boel verkopen en ergens anders een nieuw leven beginnen: zo makkelijk is dat niet, en de mensen die achterblijven dan?
-Op een flat wonen: wat een ellende, hadden ze maar een vak moeten leren.
-In een villa wonen: nou het kan niet op, is dat wel eerlijk geld?
Zo kun je zelf misschien ook een aantal voorbeelden bedenken die ook gedachten bij jou oproepen die je zelf misschien wel eens denkt, of hebt geleerd van iemand anders.
Bij al dit soort voorbeelden kun je je afvragen of die gedachten/veroordelingen wel werkelijk waar zijn. Wanneer je je bewust bent van je denken zul je misschien tot hele andere conclusies komen en dat is waarschijnlijk dat je nooit het antwoord zult weten voor een ander. Nooit zul je weten hoe een ander zich, ten opzichte van een situatie of een gevoel, voelt.
Toch zijn de keiharde conclusies van anderen zo sterk aanwezig waardoor de persoon in kwestie wel 2 keer of zelfs 10 keer nadenkt voor hij/zij op hun ware gevoel en wensen handelt. Niemand wil met de nek aangekeken worden. Toch?
Echter is het zo dat wanneer je wel handelt op je eigen gevoel en een “taboe” doorbreekt er veel meer mensen zullen Denken: 'Goh dat getuigt van een hoop lef zeg, ik zou willen dat ik dat ook zou durven'.
Wat de strekking van het verhaal is, taboes bestaan dus eigenlijk helemaal niet. Ze worden gecreëerd door de buitenwereld. De buitenwereld weet niets van jou, van een ander en achter iedereen schuilt een verhaal.
Leef jouw verhaal, jouw leven...
Liefs Michèle.
